Miałam wtedy 13 lat. Słyszałam, że stało się coś strasznego. Jednak nie dopytywałam, nie interesowałam się. Miałam własne zmartwienia na stanie. Po wielu latach odkryłam co stało się w tamtym czasie. 8372 osoby straciły życie w przeciągu zaledwie kilku dni. Byli to głownie mężczyźni (chłopcy) od 12 do 77 roku życia. Wyznania muzułmańskiego. Zostali, w większości, zastrzeleni. Strzałem w tył głowy. Mieli związane ręce, niektóry zasłonięte oczy. Wszyscy wrzuceni do wielkich dołów przygotowanych dużo wcześniej. Kobiety i dzieci wywiezione zostały do "bezpieczniejszego miejsca". Niektóre trafiły do obozów gwałtu, inne zgwałcono i zabito na miejscu - w obozach przejściowych. W tym czasie Holendrzy z ONZ, stacjonujący w Potocari nie zrobili nic lub zrobili zbyt mało. Nawaliła łączność? Zaszło nieporozumienie?
Tak (w wielkim skrócie) wyglądało największe ludobójstwo w Europie od czasów II wojny światowej. Operacja Krivaja 95 rozpoczęła się 6 lipca 1995 roku, ostrzelane zostały posterunki UNPROFOR, na których stacjonowali Holendrzy. Kolejne dni przynoszą wymianę ognia, słabnące siły Bośniackie oraz Holenderskie. Dnia 11 lipca 1995 roku miasto zostaje zdobyte przez Bośniackich Serbów, a generał Ratko Maldić mówił:
Do początku czerwca 2013 roku na podstawie DNA zidentyfikowano 6767 osób. Wiele kobiet wciąż czeka na wieści. Dlaczego jest to tak trudno identyfikacja? Po mordach, w listopadzie 1995 roku, masowe groby zostały rozkopane a ciała w ten sposób rozczłonkowane zostały przeniesione do innych grobów. Zdarzało się, że jedną osobę identyfikowane w trzech różnych miejscach. Masakra ta nazywana jest ludobójstwem - warto wspomnieć, że z definicji ludobójstwo to zbrodnia przeciw ludzkości, która zakłada celowe wyniszczenie całych lub części narodów, grup etnicznych, religijnych czy rasowych. Jest to akcja zaplanowana od samego początku, często sięga osób decyzyjnych na najwyższych szczeblach państwowych.
O czym jednak się zapomina w tej historii to tysiące kobiet, które zostały bez jakiejkolwiek pomocy. Z nielicznymi pociechami ocalałymi podczas masakry, kobiety opiekujące się domem musiały mieć z czego żyć. Nie miały. Nie wiedziały co się dzieje z ich bliskimi. Wiele wciąż nie wie. Wciąż płacze po nocach. Wciąż zadaje pytania Dlaczego?
Zdjęcia autorstwa Tarik Samarah
Wszystkie zdjęcia dostępne tutaj: http://tariksamarah.com/thumbs.htm
Oto jesteśmy w serbskiej Srebrenicy. W przeddzień kolejnego serbskiego święta darujemy to miasto narodowi serbskiemu. Po powstaniach przeciwko Dahijom nadszedł wreszcie czas zemsty na Turkach na tym terytorium.
Bośniaccy Serbowie rozpoczynają eksterminację Boszniaków. Część Armi Bośniackiej (wojskowo-cywilnej) próbuje przedostać się do Tuzli. Bośniaccy Serbowie otworzyli ogień i ostrzeliwali tereny wokół wioski, góry w których mogli schronić się uciekinierzy. Uciekinierów łapano i rozstrzeliwano.
Do początku czerwca 2013 roku na podstawie DNA zidentyfikowano 6767 osób. Wiele kobiet wciąż czeka na wieści. Dlaczego jest to tak trudno identyfikacja? Po mordach, w listopadzie 1995 roku, masowe groby zostały rozkopane a ciała w ten sposób rozczłonkowane zostały przeniesione do innych grobów. Zdarzało się, że jedną osobę identyfikowane w trzech różnych miejscach. Masakra ta nazywana jest ludobójstwem - warto wspomnieć, że z definicji ludobójstwo to zbrodnia przeciw ludzkości, która zakłada celowe wyniszczenie całych lub części narodów, grup etnicznych, religijnych czy rasowych. Jest to akcja zaplanowana od samego początku, często sięga osób decyzyjnych na najwyższych szczeblach państwowych.
O czym jednak się zapomina w tej historii to tysiące kobiet, które zostały bez jakiejkolwiek pomocy. Z nielicznymi pociechami ocalałymi podczas masakry, kobiety opiekujące się domem musiały mieć z czego żyć. Nie miały. Nie wiedziały co się dzieje z ich bliskimi. Wiele wciąż nie wie. Wciąż płacze po nocach. Wciąż zadaje pytania Dlaczego?
Zdjęcia autorstwa Tarik Samarah
Wszystkie zdjęcia dostępne tutaj: http://tariksamarah.com/thumbs.htm
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz